Nie spodziewałem się czegoś aż tak frapującego. Gra doskonale wpisuje się w konwencję "trochę tego, trochę tamtego".
A zatem w skrócie:
- wizualnie gra jest bajkowa, ładna i przyjazna dla oka. Nie razi. Jest kolorowo.
- muzyka nienachalna. Ot, typowe przygrywki idealne dla klasycznego fantasy, jakieś niby harfy, czy coś w tym stylu, gitary, smyczki, itp.
- walka lekko przypomina "Wizardry 8". Zaznaczam jednak - lekko. Ogólnie pojedyncza walka trwa dość długo. Pierwsze - i jak do tej pory jedyne - starcie zajęło mi jakieś 5 minut, choć miałem w drużynie 5 kompanów, a wrogów było zaledwie trzech, i to w dodatku rzekomo słabych. Gram na normalnym poziomie trudności i czuję pełną satysfakcję z wygranej walki.
- doświadczenie "nabija się" baaardzo powoli. Po 2 godzinach do drugiego poziomu brakuje mi naprawdę bardzo dużo, prawie cały pasek. Dziwne. A jednocześnie frapujące.
- rozmowy przebiegają płynnie i zgrabnie. Co ciekawe, bardzo mało jest opcji wyboru wypowiedzi (jak to było np. w Plansescape: Torment), ale za to dialogi brzmią dość realistycznie i można poczuć, że prawdziwa rozmowa przebiegała by właśnie tak.
- skrzynie, przedmioty, złoto, itp. Jest tego sporo, choć nie wszędzie jest coś ukryte. Trzeba się dobrze rozglądać, bo przedmioty, które można zebrać nie są ani podświetlone, ani jakoś zaznaczone. Tak więc należy uważnie śmigać kursorem po monitorze (a warto, bo już prawie mi umknęło ponad 100 szt. zł.).

Zaznaczam, że takie są moje odczucia dopiero po 2 godzinach gry. Gry, która wg. różnych opinii ciągnie się przez 70, 80, czy nawet 100 godzin.
Tak więc spokojnie. Czas pokaże czym "LoX" jest :D