Wrescie znalazł sie ktos co wyłzył kawe na ławe

Dorzucę swoje trzy grosze. Popatrzcie sobie na te megaświatowe przeboje, którymi obecnie zasypują nas stacje muzyczne. Media próbują nam udowadniać, że to superambitne nowoczesne produkcje i tego ludzie powinni słuchać. A tak naprawdę większość jest "nijaka i na jedno kopyto", jak to powiedziała Marlena Drozdowska. Jeden zrzyna od drugiego. Ale to nie wszystko. Ci, którzy mogą, niech przypomną sobie, co było, jak w 1997 zaczęła się ta nagonka na Disco Polo. Krytykanci naszej rodzimej muzyki tanecznej słuchali wykonawców ze stajni zwanej Eurodance: Mr. President, Fun Factory, Alexia, Aqua lub pop gwiazdek typu Backstreet Boys czy Kelly Family. Proponuję wrócić do tej muzyki i wsłuchać się w teksty. Każdy, kto w miarę dobrze zna angielski, dostrzeże, że nie są zbyt skomplikowane. A mimo to przyjęły się. Ale wtedy nikt na to nie zwracał uwagi: Mr. President byli cacy, bo to kapela zagraniczna, Boys byli be, bo to Disco Polo. A pamiętacie jak wiosną 1999 ludziska oszalały na punkcie Britney? Przecież to nic innego jak Disco Polo pod przykrywką w amerykańskim wydaniu. W 2000 Hirek Wrona napisał zrecenzował jej 2-gi album. Stwierdził, że przy tych kompozycjach to Boys i Bayer Full zasługują na Pullitzera. No i jak tu się z Panem Hirkiem nie zgodzić? Ja np. wolałbym posłuchać: "Powiem ci", "Czy to źle", "Sen" Boysów niż "Ooops!... I did it again" Britney lub Mr. President "Coco jambo".

Hej no. ''Jaja coco jumbo'' nie są takie złe. Dzieciństwo się przy tym spędziło.

To co napisał Hirek to "święta racja".