Konflikty to nieodłączny aspekt funkcjonowania w społeczeństwie. Kluczową umiejętnością jest więc rozwiązywanie ich, stosując przy tym jak najmniej radykalne środki. Nie z każdym da się jednak dogadać. „Bestie” podejmuje temat właśnie takiej sytuacji, w której żadne pokojowe metody nie potrafią zadziałać mimo najszczerszych chęci. A sąsiedzkie sprzeczki znane tak dobrze z polskiej kinematografii przybierają w tej hiszpańsko-francuskiej produkcji wyjątkowo mało komediowy obrót.

Francuskie małżeństwo: Antoine i Olga przed kilkoma laty rozpoczęło ekologiczną uprawę w urokliwej hiszpańskiej wiosce. Górskie ustronie miało stanowić sielski raj stojący w całkowitej kontrze do tętniącego życiem miasta, które porzucili. Wszystko przestaje być tak piękne, gdy mieszkańcom tego niemal arkadyjskiego końca świata zaproponowana zostaje możliwość sprzedaży ziemi pod budowę elektrowni wiatrowej. Zaprawione mieszczuchy od razu wyczuwają w tym podstęp – zaoferowana kwota nie ma szans pokryć kosztów rozpoczęcia życia w innym miejscu, stanowi więc wyzysk miejscowej ludności. Ich tłumaczenia jednak nie przekonują lokalnych mieszkańców, którzy w myślach już wydają pieniądze, chociaż nie widzieli ich jeszcze na oczy. Stanowi to zarzewie silnego konfliktu, przez co francuska rodzina czuje się coraz bardziej zagrożona.

Sama opowieść ma swoje wzloty i upadki. Zaznaczyć przy tym trzeba, że główny trzon stanowi jednak mimo wszystko dramat. W dodatku naprawdę realny – film „Bestie” oparty został zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami. Wyraźnie rozbrzmiewa na ekranie konflikt miasto-wieś, jak również nieufność lokalnych mieszkańców wobec obcych, w dodatku wykształconych i zza granicy. Od samego początku wyraźnie widać, że nie ma nawet takiej możliwości, by się ze sobą dogadali – różnią się po prostu za bardzo (a na myśl niejednemu przyjść może przy tym pewna analogia względem naszego rodzimego dramatu „Wesele”). Zauważyć jednak muszę, że produkcja jest naprawdę długa, trwa ponad dwie godziny i jeśli nie wpadnie bezpośrednio w czyjeś gusta – może nieziemsko wręcz wynudzić. Akcja toczy się dość ospale, sennie, nie zazna się tu jej wartkich zwrotów, obejdzie się również bez większych zaskoczeń.

Lokacja stanowiąca kanwę kolejnych zdarzeń prezentuje niesamowitą wręcz atmosferę. Czuć tu bezsprzecznie chłód górskiego powietrza, krajobrazy są bajeczne, a życie w izolacji od zdobyczy nowoczesnej cywilizacji uchodzi niemal za spełnienie marzeń. Jednak mówiąc o szczególnie wyróżniających się pozytywach, to w zasadzie tyle. Aktorstwo jest udane, a muzyka potrafi poruszyć – stworzono udany klimat, jednak czy wprawia on w zachwyt? Niekoniecznie. Wiele tutaj za to rozczarowań: napięcie nie zostało należycie zbudowane i nie da się odczuć tego osaczenia, które coraz silniej oddziałuje na francuskie małżeństwo. Oczywistym jest, że to uczucie jest tam niewątpliwie obecne – jednak co z tego, jeśli nie przyprawia ono widza o szybszy puls czy choćby lekki niepokój?

Udany dramat stanowi nienajlepszy thriller, pod szyldem którego jest promowany w kinie. Jednocześnie to produkcja na tyle dobrze zrealizowana, że nie sposób ujmować jej oceny wyłącznie z powodu niespełnionych obietnic – przy czym stanowią one bardziej błąd marketingowy niż jakąkolwiek słabość tej pozycji. Jeśli więc spodziewasz się fenomenalnego dreszczowca: film „Bestie” z 2022 roku nie będzie najlepszym wyborem. Jednak o ile oprócz thrillerów gustujesz również w dramatach – ten ponury obraz z pewnością może się sprawdzić. Osobiście potraktuję tę produkcję właśnie w kontekście bardziej dominującego tutaj gatunku – i w tej kategorii zasługuje ona na 7/10.